1969 – Waarom Rusland?

20131026092905_00001
Studeerkamer Manilla
Een editie van Purnell’s History of the Second World War

Voor lezers van mijn boeken is het een terugkerende vraag: waarom speelt Rusland altijd een rol daarin? En eerlijk gezegd weet ik dat niet zeker. Wat ik vermoed is dit. Toen ik met mijn ouders op de Filipijnen woonde hadden we in ons huis drie kamers met airconditioning terwijl in de rest van het huis een bloedhitte heerste. Twee van die vertrekken waren slaapkamers en het derde vertrek was de studeerkamer van mijn vader. In het weekend zaten we daar dikwijls – met z’n allen op een kluitje, lezend, werkend, lerend, spelend, luisterend naar de zoetsappige opnames van de bandrecorder. En zo ving ik bewust of onbewust de gesprekken van mijn ouders op.  Vanwege mijn vaders verleden in Rusland/Oekraïne (zie ‘De Verborgen Schaduw‘) hadden mijn ouders het wel eens over die tijd en duidelijk was dat mijn vader op zijn manier gefascineerd was door dat land. Daarnaast weet ik, en ik voelde het ook dat mijn vader werd aangegrepen door de Tweede Wereldoorlog en dan specifiek als het om de Sovjet Unie ging. In de studeerkamer slingerden regelmatig edities van Purnell’s History of the Second World War rond, een Brits tijdschrift over de Tweede Wereldoorlog. Telkens als er een verhaal over de strijd in de Sovjet Unie in stond, verzonk mijn vader, nadat hij het had gelezen, in een diep gepeins, en dat is iets wat je als kind niet ontgaat.

Het ‘Ruslandvirus’ zal dus daar op mij zijn overgesprongen. Het nestelde zich in mijn onderbewustzijn, waar het een sluimerend bestaan leidde. Het kwam pas weer aan de oppervlakte, toen we in Duitsland woonden (vanaf 1972). Daar kreeg ik een tijdschrift in handen dat berichtte over de nieuw uitgekomen film ‘Nicholas and Alexandra‘. Voor deze film, die gaat over het laatste tsarenpaar, werden kosten noch moeite gespaard om de pracht en praal van het keizerlijk hof in beeld te brengen. Combineer deze hoogtij met de tragische afloop van het tsarengezin en mijn toenmalige voorliefde voor dramatiek, dan is het wellicht verklaarbaar dat ik totaal gegrepen werd door Rusland. En daarom ook wilde ik per se ‘Wlass en het goud van Irina‘ schrijven. Zie hieronder – ter illustratie – de ‘ietwat’ onscherpe trailer van deze film Nicholas and Alexandra uit 1971:

Wil je meer van deze sfeer beleven? Lees dan mijn boek ‘Wlass en het goud van Irina’. En wil je de diepte in met Rusland kijk dan op de prachtige site ‘Rusland veraf en nabij’: http://www.ruslandinwoordenbeeld.com/blog/