Intro Verkoold Verleden

Maarten en Mariska, april 2016

Samen met Mariska de Graauw heb ik op 1 april 2016 een nieuwe spionagethriller afgerond. Deze thriller kan worden gezien als een vervolg op ‘De Week van de Adelaar‘. Per 27 augustus is het boek gelanceerd en te koop bij de diverse fysieke en virtuele verkooppunten.

Het betreft een duistere spionagethriller waarin geen van de personages is wat hij of zij lijkt. Bij een brand in een vakantiehuis in de Achterhoek komen drie mannen om het leven. Al snel blijkt dat de gebeurtenissen van die nacht met raadsels omgeven zijn. Norma, de vriendin van een van de slachtoffers, probeert uit te zoeken wat er is gebeurd. Ze krijgt daarbij hulp van voormalig geheim agent Alexander Thurn en de hacker Alec. Wat volgt is een enerverende zoektocht die voor hen niet zonder gevaar zal blijken te zijn. De onderlinge verhoudingen komen zwaar onder druk te staan als duidelijk wordt dat Russische criminelen het op hen voorzien hebben. In de Nederlandse politiek doet intussen een nieuwe rijzende ster van zich spreken, die ingrijpende plannen heeft voor de toekomst van Nederland…

Kaft VV 2

En als smaakmaker een passage uit ‘Verkoold Verleden’:

Het drietal stond erbij en keek ernaar. Niemand zei wat tot een van de honden onbedaarlijk begon te blaffen, wat direct werd versterkt door meer geblaf van andere honden.
Norma draaide zich om. ‘Hoeveel honden hebt u?’
‘Drie.’
‘Waar zijn ze?’

Hij wees met zijn brede duim naar achteren. ‘Ze zitten in een hondenren. Dat doen wij altijd als wij bezoek verwachten. ’s Nachts doen we ze ook in de ren. Het zijn goede waakhonden.’
De vrouw zuchtte. ‘Tja, die honden. Dat was ook zo vreemd – in die nacht van de brand.’
Moet je deze dame met nog meer zorgen opzadelen?’ Hij deed een stap opzij.
‘Wat bedoelt u?’ vroeg Norma.
‘Ik ga verder met houthakken. Dat moet af. De winter komt eraan.’ Hij liep weg.
‘Het was waarschijnlijk toeval,’ zei de vrouw.
‘Wat?’

‘In de nacht van de brand bleken onze honden verdoofd te zijn geweest.’ De vrouw drukte met beide handen tegen haar wangen aan, alsof ze het tafereel nog eens voor ogen zag.
Norma voelde een lichte trilling in haar eigen stem opkomen. ‘Hoezo?’
‘We werden wakker van de rook en zijn meteen naar buiten gerend, maar het huisje was veranderd in een enorme vuurzee. We konden alleen nog de brandweer bellen. Toen we naar de voorkant van ons huis liepen om de komst van de brandweer af te wachten, zagen we dat alle drie de honden op de grond lagen in hun ren. Eerst dachten we dat ze dood waren, maar toen we dichterbij kwamen bleken ze bewusteloos te zijn. Onze conclusie was dat de rook ze blijkbaar bedwelmd had. We hebben direct de dierenarts gebeld; dat is een vriend van ons en hij woont hier vlakbij. Het zijn Rhodesian Ridgebacks – hele dure honden. Daarvoor wilde de dierenarts wel uit zijn bed komen. Hij arriveerde tegelijk met de brandweer en heeft de honden meegenomen om ze zuurstof toe te dienen en ze te onderzoeken en te observeren. De week daarop bleek uit bloedmonsters dat er sporen van een verdovingsmiddel waren gevonden en ook ontdekte de dierenarts steekgaatjes waar het verdovingsmiddel was ingebracht.’

Norma kon even niets zeggen, zo verbaasd was ze over deze onverwachte wending in het verhaal over de brand…