maarten Darwendale
Maarten en het Afrikaanse leven

 

Oei! Europeanen in Afrika en dan komt blijkbaar de politieke incorrectheid heel snel om de hoek kijken, immers: gij zult geen jachtluipaarden doden. En toch deden we het. Mijn vader heeft dit prachtige dier inderdaad geschoten. Helaas was het beest zo snel gaan rotten dat het niet meer op juiste wijze kon worden geprepareerd tot de gebruikelijke trofee. Zo’n trofee mocht niet ontbreken in de koloniale woonkamer. Je hoorde een op de vloer uitgespreide vacht te bezitten, liefst zelf geschoten, met een opgezette kop eraan (met bakelieten tong en tanden en glazen ogen). Het hoofd (dat klinkt wat meer eerbiedig) van het roofdier kon in dit geval niet worden gered. Zie op de zwart-wit foto de typische koloniale woonkamer in Afrika (in koloniaal Azië was het allemaal veel chiquer). Het strookt niet echt met de gangbare opvatting van het riante koloniale leven. Mijn moeder schreef naar de familie in Europa: ‘We leven hier tussen de sinaasappelkistjes.’

1382014835N20131017112445_00001
Koloniale woonkamer inclusief dierenhuid

 

In latere jaren heeft mijn vader zijn spijt geuit over het afschieten van mooie beesten. Hij werd zelfs een ‘milieufanaat’ want op zijn tachtigste wond hij zich als een van de weinige van zijn leeftijdsgenoten over de klimaatverandering op.

volgende →